Document Text Contents
Page 70
5
� Oduncu, "Doğru söylüyorsun, " diye yanıtladı .
� "Ama ormanda bulduğum zaman ben sana acımıştım. "
;:; Dilenci kadın bunu duyunca tiz bir çığlık atarak
yere düşüp bayıldı . Oduncu onu evine götürdü, karısı
da kadıncağızın bakımını üstlendi. Kadın kendine ge
l ince önüne yiyecek, içecek koydular, rahatına
bakmasını söylediler.
Ama o ne yedi, ne de içti . Oduncuya dönerek,
"Sen o çocuğu ormanda bulduğunu söyledin, değil
mi?" diye sordu. " Bundan tam tamına on yıl önceydi,
değil mi?"
"Öyle, " diye yanıtladı oduncu. "Ormanda buldum
onu, hem de tam tamına on yıl önce . "
Kadın, "Peki, üzerinde ne gibi işaretler bul
dun?" diye sordu. "Boynunda kehribar bir zincir yok
muydu? Kendisi de yıldız nakışlı sırma bir pelerine
sarılmamış mıydı?"
Oduncu, "Gerçekten de senin dediğin gibiydH"
diye yanıtladı . Pelerinle kehribar zinciri kaldırmış
olduğu sandıktan çıkarıp kadına gösterdi .
Bunları görünce kadın sevincinden ağlayarak, "O
benim ormanda yi tirdiğim oğulcuğumdur, .
,
dedi .
"Yalvarırım, hemen çağır, buraya gelsin çünkü onu
bulmak için dünyayı dolaştım . "
Bunun üzerine oduncu ile karısı dışarıya çıkıp
Yıldız çocuk'u çağırdılar. " Eve git, orada seni bekle
yen anneni bulacaksın, " dediler.
Page 71
O da içi büyük bir sevinçle dolarak içeri koştu .
Ama orada bekleyen kadını görünce dudak büküp
gülerek, " Ee, annem nerede?" diye sordu. "Şu iğrenç
dilenci kadından başka kimse görmüyorum ben bu
rada. "
Kadın, "Senin annen benim, " dedi .
Yıldız Çocuk, "Sen delirmişsin�" diye ateş püs
kürdü. "Yoksa böyle konuşmazdın. Senin oğlun falan
değilim ben; çünkü sen dilencinin biris in, hem de çir
kinsin, paçavralar içindesin. Hemen git buradan, git
de o pis suratını bir daha görmeyeyim. "
"Yok, yok, sen gerçekten de benim ormanda
doğurduğum oğulcuğumsun, " diye hıçkırarak diz
lerinin üstüne çöküp kollarını ona doğru uzattı ka
dın. " Eşkıyalar seni benden çaldılar, sonra da ölmeye
bıraktılar. Ama ben seni görünce tanıdım, işaretlerini
de biliyorum, sırma kumaştan pelerinle kehribar zin
cir. Bu yüzden yalvarırım, benimle gel çünkü seni
bulmak için dünyayı dolaştım. Gel benimle, oğlum
çünkü senin sevgine ihtiyacım var. "
Ne var ki Yıldız Çocuk yerinden bile kıpırdamadı,
yüreğinin kapısını kadına kapadı. Şimdi kadıncağızın
acı acı ağlamasından başka ses duyulmuyordu .
En sonunda çocuk konuştuğunda sesi haşin
ve hınçlıydı : "Gerçekten benim annemsen keşke
uzakta kalsaydın da buraya gelip beni utandır
masaydın. Çünkü ben bir Yıldız'ın çocuğu olduğumu
ro
u
69
Page 139
Onlar da, "Ne çiçeği olduklarını bilmiyoruz, "
diye yanıtladılar. "Çırpıcılar Tarlası 'nın köşesinden
topladık. "
Bunu duyunca Papaz ürperdi, kendi evine döndü
ve duaya durdu.
Ertesi sabah da keşişler ve çalgıcılarla, mum ve
buhurdan taşıyan çocuklarla, koca bir kalabalıkla
birlikte yola düzülerek deniz kıyısına vardı, denizin
ve denizin içindeki tüm varlıkları kutsadı . Orman
içinde oynaşan küçük yaratıkları, yaprak aralarından
bakan boncuk gözlü şeyleri bile kutsadı . Bunu gören
insanlar hayret ve mutluluğa kapıldılar. Ne var ki
ondan sonra Çırpıcılar Tarlası 'nın o köşesinde bir
daha hiç çiçek açmadı, toprak gene eskisi gibi çorak
kaldı . Deniz Halkı da eskisi gibi koya gelmiyordu,
çünkü denizin uzak bir kuytusuna gitmişlerdi.
-�
er'.
<(
z
"'
u
5
� Oduncu, "Doğru söylüyorsun, " diye yanıtladı .
� "Ama ormanda bulduğum zaman ben sana acımıştım. "
;:; Dilenci kadın bunu duyunca tiz bir çığlık atarak
yere düşüp bayıldı . Oduncu onu evine götürdü, karısı
da kadıncağızın bakımını üstlendi. Kadın kendine ge
l ince önüne yiyecek, içecek koydular, rahatına
bakmasını söylediler.
Ama o ne yedi, ne de içti . Oduncuya dönerek,
"Sen o çocuğu ormanda bulduğunu söyledin, değil
mi?" diye sordu. " Bundan tam tamına on yıl önceydi,
değil mi?"
"Öyle, " diye yanıtladı oduncu. "Ormanda buldum
onu, hem de tam tamına on yıl önce . "
Kadın, "Peki, üzerinde ne gibi işaretler bul
dun?" diye sordu. "Boynunda kehribar bir zincir yok
muydu? Kendisi de yıldız nakışlı sırma bir pelerine
sarılmamış mıydı?"
Oduncu, "Gerçekten de senin dediğin gibiydH"
diye yanıtladı . Pelerinle kehribar zinciri kaldırmış
olduğu sandıktan çıkarıp kadına gösterdi .
Bunları görünce kadın sevincinden ağlayarak, "O
benim ormanda yi tirdiğim oğulcuğumdur, .
,
dedi .
"Yalvarırım, hemen çağır, buraya gelsin çünkü onu
bulmak için dünyayı dolaştım . "
Bunun üzerine oduncu ile karısı dışarıya çıkıp
Yıldız çocuk'u çağırdılar. " Eve git, orada seni bekle
yen anneni bulacaksın, " dediler.
Page 71
O da içi büyük bir sevinçle dolarak içeri koştu .
Ama orada bekleyen kadını görünce dudak büküp
gülerek, " Ee, annem nerede?" diye sordu. "Şu iğrenç
dilenci kadından başka kimse görmüyorum ben bu
rada. "
Kadın, "Senin annen benim, " dedi .
Yıldız Çocuk, "Sen delirmişsin�" diye ateş püs
kürdü. "Yoksa böyle konuşmazdın. Senin oğlun falan
değilim ben; çünkü sen dilencinin biris in, hem de çir
kinsin, paçavralar içindesin. Hemen git buradan, git
de o pis suratını bir daha görmeyeyim. "
"Yok, yok, sen gerçekten de benim ormanda
doğurduğum oğulcuğumsun, " diye hıçkırarak diz
lerinin üstüne çöküp kollarını ona doğru uzattı ka
dın. " Eşkıyalar seni benden çaldılar, sonra da ölmeye
bıraktılar. Ama ben seni görünce tanıdım, işaretlerini
de biliyorum, sırma kumaştan pelerinle kehribar zin
cir. Bu yüzden yalvarırım, benimle gel çünkü seni
bulmak için dünyayı dolaştım. Gel benimle, oğlum
çünkü senin sevgine ihtiyacım var. "
Ne var ki Yıldız Çocuk yerinden bile kıpırdamadı,
yüreğinin kapısını kadına kapadı. Şimdi kadıncağızın
acı acı ağlamasından başka ses duyulmuyordu .
En sonunda çocuk konuştuğunda sesi haşin
ve hınçlıydı : "Gerçekten benim annemsen keşke
uzakta kalsaydın da buraya gelip beni utandır
masaydın. Çünkü ben bir Yıldız'ın çocuğu olduğumu
ro
u
69
Page 139
Onlar da, "Ne çiçeği olduklarını bilmiyoruz, "
diye yanıtladılar. "Çırpıcılar Tarlası 'nın köşesinden
topladık. "
Bunu duyunca Papaz ürperdi, kendi evine döndü
ve duaya durdu.
Ertesi sabah da keşişler ve çalgıcılarla, mum ve
buhurdan taşıyan çocuklarla, koca bir kalabalıkla
birlikte yola düzülerek deniz kıyısına vardı, denizin
ve denizin içindeki tüm varlıkları kutsadı . Orman
içinde oynaşan küçük yaratıkları, yaprak aralarından
bakan boncuk gözlü şeyleri bile kutsadı . Bunu gören
insanlar hayret ve mutluluğa kapıldılar. Ne var ki
ondan sonra Çırpıcılar Tarlası 'nın o köşesinde bir
daha hiç çiçek açmadı, toprak gene eskisi gibi çorak
kaldı . Deniz Halkı da eskisi gibi koya gelmiyordu,
çünkü denizin uzak bir kuytusuna gitmişlerdi.
-�
er'.
<(
z
"'
u
